فیلم «هفتاد سی»، اولین تجربه کارگردانی بهرام افشاری، توانسته در همان روزهای آغازین اکران خود توجهات زیادی را به خود جلب کند. این اثر که در ژانر کمدی موقعیت ساخته شده، داستانی جذاب از تلاش دو خانواده فرو دست برای تغییر وضعیت زندگی شان را روایت می کند. از همان ابتدا، ترکیب بازیگری بهرام افشاری و هوتن شکیبا، که با لحن ها و گریم های متفاوت وارد ماجرا می شوند، نوید یک کمدی متفاوت و تماشایی را می دهد.
اکران «هفتاد سی» از 7 آذر 1403 آغاز شد و تنها در سه روز ابتدایی، موفق به فروش 23 میلیارد تومان شد. این استقبال بی نظیر، نشان دهنده جذابیت فیلم و اشتیاق مخاطبان برای تماشای آن است.
این اثر که بهرام افشاری طراحی داستان آن را بر عهده داشته و با قلم توانای حمزه صالحی به نگارش درآمده، با ترکیبی از شوخی های بدیع و موقعیت های غیرمنتظره، بیننده را تا پایان با خود همراه می کند. طنز هوشمندانه فیلم، در کنار پرداخت به موضوعات اجتماعی و دغدغه های قشر ضعیف، نه تنها مخاطب را سرگرم می کند، بلکه او را به تفکر وا می دارد.
روایت داستانی با چاشنی طنز و چالش های اجتماعی
فیلم «هفتاد سی» داستانی تأثیرگذار از سه خانواده کم بضاعت است که در بحبوحه شرایط سخت زندگی، با فرصتی غیرمنتظره رو به رو می شوند؛ فرصتی که می تواند زندگی شان را زیر و رو کند. این خانواده ها که در محوطه ای غیرمسکونی زندگی می کنند و تنها دو ماه برای یافتن سرپناه جدید فرصت دارند، با چالش بزرگی مواجه می شوند که محور اصلی داستان را شکل می دهد.
یعقوب، یکی از اعضای این جمع، که در اتوبوسی اسقاطی زندگی می کند، برنده جایزه 30 میلیارد تومانی می شود. او که دلباخته مادر پرویز است و خانواده ای از خود ندارد، تصمیم می گیرد این مبلغ را بین همسایگان خود تقسیم کند. اما این خوشحالی چندان پایدار نیست؛ چرا که یعقوب به دلیل ابتلا به تومور مغزی تنها دو هفته دیگر زنده است. این موضوع، آغازگر زنجیره ای از تلاش ها و ماجراجویی های دو شخصیت دیگر، برات و پرویز، می شود.
برات و پرویز با آگاهی از بیماری یعقوب، تمام توان خود را به کار می گیرند تا او را در این دو هفته سالم و سرحال نگه دارند. آن ها در این مسیر با موقعیت هایی عجیب، بامزه و گاه تأثیرگذار رو به رو می شوند. تعاملات این سه شخصیت، نه تنها به طنزی هوشمندانه و خلاقانه ختم می شود، بلکه تصویری انسانی از دوستی و همبستگی را به نمایش می گذارد.
تجربه کارگردانی و بازیگری بهرام افشاری
بهرام افشاری که با بازی در نقش های ماندگاری مانند بهتاش فریبا در سریال «پایتخت» شناخته می شود، این بار در جایگاه کارگردان ظاهر شده است. او با استفاده از تجربیات سال های اخیرش در کمدی، توانسته اثری آبرومند خلق کند. هماهنگی بین بازیگری و کارگردانی او، به ویژه در اولین تجربه، تحسین برانگیز است.
بازیگران هفتاد سی
حضور افشاری و هوتن شکیبا در نقش های اصلی، نقطه قوت فیلم است. این دو بازیگر با کنار گذاشتن کلیشه های قبلی، شخصیت هایی کاملاً متفاوت را ارائه داده‌اند. رفتارها و لحن متفاوت آنها، حتی در بحرانی ترین شرایط داستان، لحظاتی خنده دار و دلپذیر خلق می کند.
علاوه بر این، سیاوش طهمورث در نقش پیرمردی که کلید داستان در دست اوست، با گریمی متفاوت و بازی درخشان، جذابیت فیلم را دو چندان کرده است. بازیگران مکمل، از جمله مهدی حسینی نیا، صدف اسپهبدی و ناهید مسلمی نیز، هر کدام با ویژگی های خاص خود به پیشبرد داستان کمک کرده‌اند.
طراحی صحنه و گریم در هفتاد سی
در «هفتاد سی»، طراحی صحنه و گریم به گونه ای هوشمندانه و دقیق انجام شده که نه تنها شخصیت ها، بلکه سبک زندگی و مشکلات آنها را نیز به نمایش می گذارد.
بهرام افشاری و هوتن شکیبا در نقش مردانی میانسال ظاهر شده‌اند که نه تنها در چهره، بلکه در پوشش و ظاهرشان، ردپای زندگی پرمشقت شان مشهود است. موهای جلوی سرشان ریخته و لباس های کهنه و از ریخت افتاده‌ای به تن دارند که بلافاصله حس ناملایمات زندگی شان را منتقل می کند. در مقابل، صدف اسپهبدی با موهایی طلایی و لباس هایی ساده که مختص زنان طبقه پایین است، جنبه دیگری از این زندگی را به تصویر می کشد.
مهدی حسینی نیا، اما تا حدودی از این تصویر متفاوت است. او که نقشی حیله گر و فرصت طلب دارد، ظاهری نسبتاً مرتب تر دارد؛ چرا که درآمدش از دزدی و جیب بری است و همین تضاد، ابعاد شخصیتی او را برجسته تر می کند.
بخش عمده ای از داستان در محوطه ای وسیع و پارکینگ مانند روایت می شود که کانکس هایی کوچک، تبدیل به سرپناه ساکنانش شده‌اند. این فضای ساده و در عین حال گویا، نمایانگر چالش های زندگی در حاشیه و تقابل با ناملایمات است. از سوی دیگر، صحنه هایی که در داخل یک اتوبوس اسقاطی می گذرد که به شکلی خلاقانه به یک خانه کوچک تبدیل شده و نمادی از تلاش برای بقا و سازگاری با شرایط است.
لباس ها، گریم و جزئیات طراحی صحنه، کاملاً در خدمت روایت و شخصیت پردازی هستند. هر بخش، از ظاهر تا محیط اطراف، به شکلی بی نقص با ویژگی های شخصیت ها و سبک زندگی شان هماهنگ است. این دقت در طراحی، به مخاطب کمک می کند تا بدون نیاز به توضیحات اضافی، عمق داستان و موقعیت های دشوار شخصیت ها را حس کند. طراحی صحنه و گریم در «هفتاد سی» نه فقط مکمل داستان، بلکه بخشی از روایت است که با جزئیات دقیق و خلاقانه، واقعیت زندگی قشر آسیب پذیر را زنده و ملموس می سازد.
هفتاد سی یک کمدی متفاوت است که ضمن سرگرم کردن مخاطب، نگاهی عمیق به دغدغه های قشر ضعیف جامعه دارد. این فیلم نشان می دهد که با نگاهی تازه به ژانر کمدی می توان علاوه بر خلق لحظات شاد، به موضوعات جدی و معنادار نیز پرداخت. اگر به نقد و بررسی سریال علاقه مند هستید به موزیک سلام سر بزنید.